Kołowrotek – wykonany na początku XX wieku z drewna w kolorze ciemnobrązowym. Podstawę stanowi stołeczek o zarysie prostokątnym, który ma trzy toczone nóżki – jedna z nich jest nieoryginalna i wymieniona. Pod nim zamocowany podnóżek – pedał do napędzania koła zamachowego za pomocą nogi. Pedał jest połączony pionowym ramieniem z osią koła. W stołeczku zamontowane są dwie pionowe toczone kolumienki. Pomiędzy nimi umieszczona jest ośka, a na niej zamocowane koło napędowe z ozdobnie toczonymi szprychami. Nad kołem poziomo umocowana drewniana ośka wraz ze szpulką nawijającą uprzędzoną nić. Koło napędowe ze szpulą łączy linka z lnianego sznurka założona na obwód koła i szpuli, co pozwala na wprawianie jej w ruch. Kołowrotek był używany do przędzenia zarówno włókien zwierzęcych, czyli wełny, jak i łykowych z lnu i konopi. Od sposobu napędzania nazywa się go kołowrotkiem nożnym.